|
1.Ick kenn in der Welt noch en Fleckske, |
|
dat üß mei ßu liew un ßu wät, |
|
et üß doch, wer will dat bestreie, |
|
et netste op Godes wiet Aed! |
|
Wuhin mine Wäg mei ook führde, |
|
wuhin mine Fout mei ouk braach, |
|
ick koun et bei Dag nie verchehte, |
|
ick dröimden dervan in der Nach! |
| |
| |
|
2.Ick kenn en fein Kersken om Boge, |
|
me ßüht et vam Krüzfeild un Ssaan. |
|
Dän Toon üs en bittsche verschowe, |
|
doch ßüs is der wider nix draan. |
|
Un ßien ick dän Kirktoon va wieem, |
|
dä Klokkenklang dringk to mei rop, |
|
dann geiht mei mien Hatte noch ümmer |
|
wie im Frühlings-Ssunnenchien op. |
| |
| |
|
3.Ick kenn ouk en Rot-hus ßu präch-tig, |
|
un/op chünsitt en Schloß mit en Mur, |
|
un/vörbei flütt ßu klor un bedächtig |
|
noch ümmer un richtig die Ruhr. |
|
Un/en Berg an der Ruhr wink mei fründlich; |
|
fluks hin ick, un kiek wiet in`t Tal, |
|
un/die Ruhr hüar" verwounert mien Sßinge: |
|
Ick grüßsche völl dou-send mal. |
|
|
|
4.Ick kenn ouk ßu mannige Stroete, |
|
do spillden ick mannig net Spill. |
|
Om Froschendiek un op däm Dudel, |
|
op de Siepelsrieg un in de Dill. |
|
Do stound ouk en Hüske im Gade, |
|
wu en Hatte ßu warm vör mei schlug; |
|
un wenn mei ßüs alles de völl wuar, |
|
do hatt ick mer ümmer genoug. |
| |
| |
|
5.Ick kenn ouk en Völksken, dat wount do, |
|
ßu tröü un ßu derw un ßu chrad! |
|
Un mien Moudersprok hüar ick do klinge |
|
wie Mußik: Dat aul möllmsche Platt! |
|
Un ick grüß mien aul Fröün un Bekaunte, |
|
of et Wimm üs, of Jan oder Trien, |
|
un ick weit ouk ganz still noch en Plätzke, |
|
wu ick es beschrave müg ßien. |
| |
| |
|
6. Un hett mei dat Glück wohl vercheete, |
|
un geiht mei ouk alles entwas, |
|
einen Troas üs mei doch noch gebliewe, |
|
jo do haule ick ümmer dran faß: |
|
Ick kenn, un mei hüart doch en Fleckske, |
|
chitt sind em wahl längs op de Spur, |
|
dat üß un et wuar un ßall bliewe: |
|
Us Möllm - mien Möllm an der Ruhr.
Text: unbek. Autor Melodie: "Loreley" von F. Silcher | |
[schließen]
Bookmarken bei